dulu waktu sekolah menengah seperti biase aku dok asrama...:) so bila cakap jew dok asrama korang kena la faham kan...semua benda nak nak kena wt sendiri..kalau dok umah tu ada jgk lew anak dara jepun jew...anak dara siam kew tolong wt keja...nie bila dh dok asrama nie...pandai-pandai ko la kan!!!!...masa tu slalu teringat kt mak...pastu bila time semua nak tido...diorg tutup lampu..masa tu air mata mcm air terjun...yg pasti xde bunyi yg keluar...sebab amik bantal dan pekop kt muka...hehehehee...
tapi tu masa mula2 ja masuk asrama,lepas tu...x kuar dah...kalau kuar pun waktu nak amik peksa..calling2 mak n ayah mintak maaf...masa tu walaupun cakap kt telepon pacak jew,tp rasa mcm cakap depan mak ayh...air mata x de la macam air terjun tapi macam air sungai jew...tenang jew..ye la,x kan nak nangis depan kawan2 kot...pastu plk ade plk junior yg tgh tggu turn nak guna telepon pacak tu..siap beratur lgi tau..!!!..kalau kat sekolah dulu main cup-cup..lepas kawan tu...kawan nie plk pesan siap2 nak guna nanti...hahahaa...kelakar lew zaman sekolah
tapi bila dh makin meningkat nie..telepon pacak dh jarang kunjungi..kalau kunjung pn sebab nak call mak n mintak duit..biase la/...sekolah berasrama yg nak seakan-akan penuh..asyik duit je memanjang!!!..disyhhhh..amik ko..tapi kadang2 tu call jgk sebab rindu kt mak n yg lain2..:)..telepon pacak lew teman setia penghubung yg jauh nun d sana...telepon pacak ade 4 kat asrama masa tu..tapi d sebabkan 2 rosak,so tinggl 2 jew yg boleh guna.orang yg nak guna ade la lebih kurang 700-800 orang..semua nak berebut pakai telepon pacak.
bila dok asrama nie...makan minum semua orang masak...kita hanya makan jew kan.!!!..senang...semua orang wt...tapi yg x bestnya...makan n munum ade time dia jgk...n jumlh hidngn pn terhad jew...kadang2 tu kalau menu x sedap..memang aku x p makan..hahaha..bukan aku sorang...ramai kot yg mcm tu..tapi tu la kelebihan sebenarnya..aku x pergi makan 2.3 kali jew orang lain yg byk kali..hehehe...so waktu orang lain x ramai yg pergi makan tu la aku n kawan2 aku rajin2 kan diri...hahahha...alasan= dapat makanan lebih n boleh tambah..kadang2 makcik2 tu siap bg bungkus n boleh lew kami makan selepas blik kelas prep mlm..:)
x kisah lew mcm mna pn kehidupan aku masa tu...yg penting,ia byk mengajar aku erti kehidupan...bertemu dgn kawn2 yg byk memberi nasihat,belajar berdikari,belajar utk memanfaatkan masa bersama keluarga n yg pling penting, byk mengajar aku mengenali-Nya. Kadang-kadang bila kita hadapi kesusahan..cepat jew kita mnyalahkan takdir, tapi tanpa kita ketahui ia sebenarnya memberi kita kekuatan,ketabahan dan kesabaran utk hadapi segala macam dugaan. kenapa macam tu??? sebab bila kita dh pernah hadapi kesusahan or keperitan, dan kta alaminya lgi..kesusahan n keperitan tu x kan rasa seperti mulanya....!!!!
so,be hppy n bersykur dgn apa yg kita ade..sebab apa yg kita ade blm tentu orang lain mempunyainya!!!
air milo + seketul roti gajah utk supper
kdg2 amik 2 sebab x cukup n semestinya makcik2
kt situ kasi jelingan maut punya!!
p/s: telepon pacak=telefon awam
No comments:
Post a Comment